czerwonoskórnictwo,
rzemiosło zajmujące się przygotowywaniem i wyprawianiem skór miękkich, bydlęcych, baranich i końskich garbnikami roślinnymi oraz barwieniem ich na różne kolory;
czerwonoskórnictwo
Encyklopedia PWN
skóry kolorowe były używane na obuwie, odzież i dodatki do niej, a także na wyposażenie wnętrz mieszkalnych; ze skór wołowych przygotowywano materiał na podeszwy, do wyrobu elementów do powozów oraz surowiec dla rymarzy, ze skór krowich i końskich — juchty i rzemień dla siodlarzy, z cielęcych — materiał na obuwie; cechy czerwonoskórników istniały w Europie Zachodniej od wczesnego średniowiecza, w Polsce pojawiły się w XV w. (największe m.in. w Poznaniu i Krakowie); w mniejszych miastach wyprawą skór zajmowali się szewcy i rymarze; w XVIII w. powstawały manufaktury czerwonoskórnicze, w XIX w. czerwonoskórnictwo weszło w skład przemysłu garbarskiego.
