curieterapia

curieterapia

[küri˜],

rodzaj radioterapii za pomocą jonizującego promieniowania jądrowego (zwłaszcza gamma) izotopów promieniotwórczych;

stosowana gł. w leczeniu nowotworów, także stanów zapalnych. Naświetlanie zmian anatomicznych w tkance może być dokonywane z pewnej odległości (tzw. teleterapia) za pomocą bomby kobaltowej zawierającej promieniotwórczy izotop ⁶⁰Co, kontaktowo — za pomocą zamkniętych źródeł promieniowania w postaci kapsułek lub igieł zawierających izotop promieniotwórczy (np. ¹³⁷Cs, ¹⁹²Ir, ¹²⁵I, ¹⁰³Pd), umieszczanych w jamach ciała, lub śródtkankowo, za pośrednictwem odpowiednich urządzeń (brachyterapia). W c. wykorzystywane są także otwarte źródła promieniowania, najczęściej w postaci org. związków promieniotwórczego izotopu jodu ¹³¹I podawanych dożylnie. Znakowane izotopem promieniotwórczym substancje wybiórczo gromadzą się w narządach i tkankach, do których są „adresowane”. Biorąc udział w komórkowych procesach metabolicznych, niszczą bezpośrednio komórki nowotworowe. C. jest metodą leczniczą medycyny nuklearnej.