cło generalne,
jednolita opłata celna od towarów będących przedmiotem wymiany międzynarodowej w Polsce w XVII–XVIII w.;
cło generalne
Encyklopedia PWN
stanowiło 3,3% wartości towaru i było wnoszone przez przedstawicieli wszystkich grup społeczeństwa polskiego; po raz pierwszy ustanowione 1601, wobec sprzeciwu szlachty nie nabrało charakteru opłaty stałej (nałożono je tylko: 1673, 1677, 1710, w Wielkim Księstwie Litewskim ani razu); 1764 wprowadzone jako opłata stała, 1766 zawieszone po protestach szlachty i duchowieństwa, przywrócone 1775, pobierane do 1795.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...