clarino

clarino

[klarịno; wł.],

muz. wysoki rejestr uzyskiwany na specjalnej trąbce o wąskiej menzurze, zw. także c., za pomocą specjalnego, spłaszczonego ustnika;

technika gry na c., wymagająca wirtuozerii, była popularna w XVII i XVIII w., współcześnie partie c. wykonuje się niekiedy na oboju.