charadż
 
Encyklopedia PWN
charadż, haracz, arab. ḥarāǧ,
podatek gruntowy ze zdobywanych od VII w. przez Arabów ziem, na których zachowano stare systemy fiskalne bizantyńskie, sasanidzkie i dotychczasowych użytkowników, niemuzułmanów;
jako podatek gruntowy charadż (w odróżnieniu od pogłównego dżizja) początkowo pobierano w naturze, później jako dziesięcinę; w Polsce termin ten przyjął się od czasów wojen z Turkami i Tatarami i oznacza okup lub kontrybucję.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia