ćandalowie,
w tradycyjnej nomenklaturze społ. Indii termin zbiorczy obejmujący osoby pozostające poza 4 stanami (warna);
ćandalowie
Encyklopedia PWN
mianem „ćandalowie”, nawiązującym prawdopodobnie do nazwy autochtonicznego ludu, oznaczano pozbawione jakichkolwiek praw grupy ludzi wykorzenionych, pojawiające się od poł. I tysiąclecia p.n.e. (tj. od nasilenia się procesu wewn. indyjskiej kolonizacji) na obrzeżach osiadłych społeczności roln. i miejskich, w rezultacie zagarniania ziem plemiennych; traktat Manusmryti (ok. II w. n.e.) nakazuje całkowitą segregację ć., zakazuje im poruszania się w dzień i przewiduje dla nich kalające rytualnie funkcje czyścicieli i sprzątaczy; ć. są pierwowzorem późniejszych „niedotykalnych” (kasty hinduskie).
