bruzdobrzuchy
 
Encyklopedia PWN
bruzdobrzuchy, bezpłytkowce, beztarczowce, Solenogastres, Aplacophora,
gromada mor. mięczaków;
ok. 190 gat., dł. 1,5–300 mm; ciało okryte płaszczem usianym wapiennymi kolcami; do rozcierania pożywienia, które wyszukują w mule dna, służy tarka; jelito końcowe uchodzi do kloaki, odpowiadającej jamie płaszczowej u innych mięczaków; oddychają skrzelami; bruzdobrzuchy dzieli się zwykle na 2 grupy: hermafrodytyczne bruzdonogi (Ventroplicida) i rozdzielnopłciowe tarczkonogi (Caudofoveata).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia