bractwa religijne
 
Encyklopedia PWN
bractwa religijne, konfraternie,
zrzeszenia rel., których celem jest pogłębianie życia rel. członków oraz prowadzenie działalności rel. lub społecznej;
istnieją od średniowiecza; początkowo Kościół zmieniał je zwykle na zakony, od XIII w. podporządkowywał zakonom; od XVII w. zróżnicowały się na tzw. związki pobożne, jak np. bractwa miłosierdzia Św. Wincentego à Paulo, oraz kośc., mające na celu gł. kult liturgiczny; w Polsce najbardziej znane były: bractwo Trójcy Św., zał. 1632 w celu wykupywania jeńców, bractwo Różańca Św. (od 1585) i bractwo Św. Michała (od 1596, dla wojskowych).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia