brachycefalizacja
 
Encyklopedia PWN
brachycefalizacja
[gr. brachýs ‘krótki’, kephalḗ ‘głowa’],
antropol. proces polegający na zmianie kształtu oglądanej z góry czaszki ludzkiej z wydłużonego w kierunku czołowo-potylicznym (tzw. długogłowość, dolichocefalia) w bardziej zaokrąglony (tzw. krótkogłowość, brachycefalia);
brachycefalizacja zaznaczyła się w ciągu ostatnich kilku tysiącleci w populacjach niektórych regionów świata, szczególnie intensywnie w Europie Środkowej w okresie od późnego średniowiecza; przyczyny brachycefalizacji nie zostały przekonująco wyjaśnione, wg jednej z hipotez była to zmiana sposobu żywienia, wg innej — działanie selekcji naturalnej faworyzującej z jakichś powodów osobniki krótkogłowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia