böttgerowska ceramika

böttgerowska ceramika,

kamionkowe wyroby z czerwonej glinki bolusowej (tzw. czerwonej porcelany);

dzięki zastosowaniu pieców o wysokiej temperaturze wypalania (1100°C) i odpowiednich topników uzyskiwano twardy i spieczony czerep, w kolorach od czerwonobrązowych do żelazistoszarych; c.b. produkowano w Dreźnie, następnie w Miśni (1708–19) pod kierunkiem J.F. Böttgera; c.b. stanowiły gł. serwisy śniadaniowe, wazony, figurki, trzonki do noży i widelców, główki do fajek i lasek; formy i dekoracja pierwszych wyrobów c.b. nawiązywały do wyrobów złotniczych oraz do ceramiki dalekowschodniej; późniejsze szlifowano, polerowano i rżnięto, niekiedy pokrywano przejrzystym (brązowym) lub nieprzejrzystym (czarnym) szkliwem manganowym.