bodrogkereszturska kultura

bodrogkereszturska kultura,

archeol. kultura węgierskiego eneolitu rozwijająca się od schyłku IV do połowy III tysiąclecia p.n.e. w dorzeczu Cisy (gł. wschodnie Węgry i wschodnia Słowacja) jako młodsze stadium polgarskiego kręgu kulturowego.

W Polsce widoczne oddziaływania w tzw. grupie wyciąskiej kompleksu lendzielsko-polgarskiego; stanowi bezpośrednią kontynuację kultury tiszapolgarskiej; wielki rozwój produkcji wyrobów z miedzi (topory, sztylety, bransolety i in.), które przez wymianę były rozprowadzane w środkowej Europie; są znane również liczne znaleziska przedmiotów złotych.