bliższości prawo
 
Encyklopedia PWN
bliższości prawo, łac. ius proximitatis,
w średniowieczu ograniczenie swobody właściciela w dysponowaniu nieruchomościami, wynikające z uprawnień krewnych;
odnosiło się do dóbr dziedzicznych i zapobiegało ich przejściu w obce ręce bez porozumienia z bliskimi, którzy musieli wyrazić zgodę na zbycie (łac. laudatio parentum); w późnym średniowieczu przybrało formę prawa pierwokupu lub odkupu (retrakt); w Polsce prawo retraktu występowało sporadycznie jeszcze w XVIII w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia