biotyp
ekol. osobniki różniące się od innych blisko spokrewnionych określonymi cechami biologicznymi, np. sposobem budowy gniazd, barwą wydawanego głosu, rodzajem pobieranego pokarmu;
[gr. bíos ‘życie’, týpos ‘odbicie’, ‘obraz’],
biotyp
Encyklopedia PWN
są to najczęściej osobniki gatunków bliźniaczych; spotyka się je w obrębie wszystkich grup zwierząt bezkręgowych i kręgowych, np. gatunki należące do grupy świerszcza polnego i gatunki muchołówek z rodzaju Elaenia rozróżnialne jedynie ze względu na wydawane dźwięki.
