biotyna
 
Encyklopedia PWN
biotyna, witamina H, witamina B7,
heterocykliczny związek, rozpuszczalny w wodzie, zawierający skondensowane pierścienie: tiofenowy i imidazolowy;
występuje w tkankach roślinnych i zwierzęcych, w drożdżach, wątrobie, żółtku jaj; składnik koenzymów biorących udział w procesach dekarboksylacji oraz dezaminacji kwasu asparaginowego, seryny i treoniny; ze względu na zdolność syntetyzowania przez saprofityczne bakterie jelitowe, niedobór biotyny u człowieka i zwierząt występuje rzadko, może być następstwem leczenia antybiotykami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia