bhanga
 
Encyklopedia PWN
bhanga, sanskr. bhaṅgā,
środek halucynogenny przygotowywany z liści konopi indyjskich (Cannabis sativa), jednej z roślin uważanych za ziemski przybytek Śiwy;
zmieszany z mlekiem jest powszechnie zażywany podczas hinduskiego święta wiosny (Holi); bh. jest najłagodniejszym z wielu halucynogenów stosowanych (zażywanych lub palonych) od starożytności przez ascetów hinduskich (sadhu, sannjasin) — zwłaszcza związanych z śiwaizmem lub którymś z odgałęzień tantry — jako środek wspomagający wejście w stany transowe i sprzyjający uzyskaniu jasnowidzenia i in. nadprzyrodzonych mocy (siddhi).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia