bezkrólewie
 
Encyklopedia PWN
bezkrólewie,
w monarchiach elekcyjnych okres od śmierci lub abdykacji króla do koronacji jego następcy;
w Polsce, po wygaśnięciu dynastii Jagiellonów 1572 i ustaleniu elekcyjności tronu, bezkrólewia stały się zjawiskiem powtarzającym się przy każdorazowej zmianie panującego; w czasie bezkrólewia na czele państwa stał prymas Polski jako interrex; kraje, w których tron był dziedziczny, przeżywały okresy bezkrólewia po wygaśnięciu dynastii; bezkrólewia nieraz bywały groźne w skutkach (bezkrólewie wielkie w Niemczech, smuta w państwie moskiewskim).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia