belgradzkie spotkanie KBWE
 
Encyklopedia PWN
Państwa zachodnie potraktowały je jako forum kryt. oceny stosowania Aktu końcowego (KBWE), który wg nich nie powinien być traktowany jako kolejna deklaracja polit., lecz jako zbiór norm i zobowiązań podlegających rozliczaniu; eksponowały znaczenie przyjętej zasady poszanowania praw i podstawowych wolności człowieka, a także kwestii (z tzw. trzeciego koszyka KBWE), dotyczących międzynar. kontaktów międzyludzkich i swobody przepływu informacji. Państwa wschodnie próbowały zatrzymać dyskusję w tych kwestiach, odwołując się do zasady nieingerencji w wewn. sprawy państw. Zaistniały w trakcie obrad precedens proceduralny pozwolił później wykorzystywać fora KBWE do poruszania spraw jednostkowych, jak aresztowanie za przekonania polit., odmowa wydania paszportu i in. represje. Atmosfera ostrej polemiki uniemożliwiła osiągnięcie zgody co do merytorycznych propozycji rozwoju procesu KBWE; przyjęty Dokument końcowy mówił jedynie o zdecydowaniu rządów do wcielania w życie postanowień KBWE i zawierał decyzje (które zapewniły ciągłość procesu) o zwołaniu 1980 madryckiego spotkania KBWE oraz spotkań ekspertów: Forum Nauk. (1978 w Bonn), w sprawie pokojowego regulowania sporów (1978 w Montreux) i w sprawie współpracy w regionie M. Śródziemnego (1979 w Valletcie).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia