bekon
 
Encyklopedia PWN
bekon
[ang. bacon],
peklowane połówki tuszy wieprzowej pochodzące z młodych (6–8 miesięcy), właściwie żywionych tuczników mięsnych (o masie żywej 84–95 kg) odpowiednich ras (np. wielka biała pol. i ang., biała zwisłoucha pol.), właściwie przygotowane (z chłodzonego mięsa, kształtem zbliżone do prostokąta, pozbawione głowy, dolnych części kończyn, kręgosłupa, kości miednicy i mostka);
bekon cięty otrzymuje się z podziału półtuszy bekonowej (szynka, polędwica, boczki, łopatka); bekon charakteryzuje się nieprzetłuszczonym mięsem, równą warstwą jędrnej słoniny oraz białą, cienką skórą bez plam i uszkodzeń.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia