baryt
 
Encyklopedia PWN
baryt
[gr. barýs ‘ciężki’],
minerał, siarczan baru BaSO4;
krystalizuje w układzie rombowym; bezb. lub biały, żółtawy, czerwonawy; ma dużą gęstość (4,5 g/cm3); rozpowszechniony w złożach hydrotermalnych (zwłaszcza żyłowych), gł. w USA, Meksyku, Peru, Niemczech, Irlandii, Kazachstanie, Gruzji; w Polsce eksploatowany na Dolnym Śląsku (w Boguszowie-Gorcach k. Wałbrzycha i Stanisławowie k. Jawora); używany w wielu gałęziach przemysłu (baru siarczan(VI)).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia