barwniki tiazolowe,
grupa barwników zawdzięczająca barwę obecności w cząsteczce pięcioczłonowego heterocyklicznego pierścienia tiazolu;
barwniki tiazolowe
Encyklopedia PWN
większość b.t. zawiera taki pierścień skondensowany z jednym lub kilkoma pierścieniami benzenowymi lub naftalenowymi; b.t. otrzymuje się gł. w wyniku spiekania amin aromatycznych z siarką lub ogrzewania z roztworem polisiarczków (barwniki siarkowe); niektóre substraty zawierające pierścień tizolu stosuje się jako składniki czynne do wytwarzania barwników azowych (bezpośrednich lub kationowych; barwniki).