barbarorum leges
 
Encyklopedia PWN
barbarorum leges
[łac., ‘prawa barbarzyńców’],
ogólna nazwa zbiorów prawa powstałych V–IX w. na terenach szczepowych państw germańskich;
spisywane — z wyjątkiem praw anglosaskich, dotyczyły gł. prawa zwyczajowego; do najważniejszych należą: Lex Salica (prawo salickie), Lex Saxonum, Lex Visigothorum (prawo Wizygotów ujęte ok. 475 w tzw. Kodeksie EurykaCodex Euricianus), Lex Burgundionum, zw. później Lex Gundobada, Lex Longobardorum; oprócz leges barbarorum powstawały odrębne spisy prawa rzym. przeznaczone dla ludności rzym. mieszkającej na tych terenach (Leges Romanae).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia