baraniec

baraniec, muton,

geol. podłużny pagórek podłoża skalnego (wysokość od kilkunastu cm do kilkudziesięciu m, długość — kilkaset m), o powierzchni wygładzonej i zaokrąglonej przez lodowiec;

b. występują (najczęściej gromadnie) na obszarach dziś i dawniej zlodowaconych, np. w Finlandii, południowej Szwecji, w Tatrach.