austroazjatyckie ludy
 
Encyklopedia PWN
austroazjatyckie ludy,
zespół grup etnicznych w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej mówiących językami austroazjatyckimi;
przypuszczalnie pierwotna ludność regionu; najliczniejszymi ludami są Wietnamczycy (Wietowie), Khmerowie, Santalowie, Munda, Kho, Muongowie, Khasi, Monowie i Wa; oprócz buddyzmu odmiany hinajana i resztek braminizmu występują formy animizmu, kultu przodków, duchów opiekuńczych, część l.a. przyjęła chrześcijaństwo; zespół l.a. obejmuje grupy posiadające długą tradycję państwowości i rozwoju kultury (Wietnamczycy, Khmerowie, Monowie) oraz wiele żyjących na peryferiach zaawansowanej cywilizacji rolniczej, najczęściej w górach; te spośród l.a., które nie utrzymały odrębnej państwowości, utraciły wczesne tradycje piśmiennictwa, wywodzące się z sanskrytu, a polityczna dominacja później przybyłych grup zepchnęła je do drugorzędnej roli; w strukturze społecznej nie występują rody i lineaże, podstawą organizacji społecznej jest zintegrowana wspólnota wiejska dysponująca kolektywną ziemią i organizująca uroczystości roku obrzędowego; marginalne grupy górskich l.a. utrzymują się z kopieniaczej uprawy pól karczowanych lub wypalanych w lasach, zbieractwa i myślistwa, np. Semangowie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia