aureola
 
Encyklopedia PWN
aureola
[łac. corona aureola ‘wieniec złocisty’],
ikon. w sztukach plastycznych świetlisty otok (krąg) wokół postaci boskich lub świętych;
motyw przejęty ze sztuki buddyzmu, w sztuce chrześcijańskiej od IV w.; typy aureol: geometryczna — zwykle w kształcie koła wokół głowy (nimb, odmiana mandorla), promienista — typowa dla gotyku, oraz rozproszona, tzw. gloria — w formie łagodnie rozchodzącego się od postaci światła (popularna od końca XVI w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia