aureola
 
Encyklopedia PWN
aureola
[łac.],
fiz. tło świetlne powstające wokół obrazu źródła światła w wyniku przejścia wiązki światła przez ośrodek rozpraszający;
przyczyną powstawania aureoli jest jednokrotne lub wielokrotne rozpraszanie światła pod małymi kątami, zachodzące szczególnie intensywnie na cząstkach o rozmiarach większych od długości fali świetlnej; w atmosferze ziemskiej aureola ma postać jasnego pierścienia wokół tarczy Słońca lub Księżyca i jest wynikiem rozproszenia światła na kropelkach wody i kryształkach lodu w chmurach o niewielkiej grubości; jeśli cząstki chmurowe mają różną wielkość, powstają barwne wieńce o różnych średnicach i, nakładając się na siebie, tworzą niemal biały rozmyty krąg z niebieskawym wewn. i czerwonawym zewn. brzegiem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia