aulakogen
 
Encyklopedia PWN
aulakogen
[gr. aúlax ‘bruzda’, génos ‘pochodzenie’],
geol. wielki rów tektoniczny w obrębie platformy, zwykle szerokości kilkudziesięciu km i długości kilkuset km (lub większej), wypełniony osadami osiągającymi znacznie większą miąższość niż osady na obszarach przyległych;
rozwojowi niektórych aulakogenów towarzyszył wulkanizm, niektóre z aulakogenów uległy częściowo lub w całości inwersji (wypiętrzeniu i deformacjom fałdowym);aulakogen jest częścią struktury tektonicznej występującej na styku 3 płyt litosferycznych, mającej kształt litery Y, której 2 gałęzie są zwykle aktywnymi ryftami, trzecia zaś, która nie przekształciła się w ocean to aulakogen
zgłoś uwagę

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia