aula
[łac.]:
aula
Encyklopedia PWN
1) w starożytności wewn. dziedziniec domu gr., odpowiednik rzym. atrium;
2) w Rzymie — pałac lub monumentalny dziedziniec audiencjonalny z tronem (aula regia w pałacu Flawiuszów na Palatynie w Rzymie);
3) w okresie późnorzym. — reprezentacyjna sala (często pałacowa) jednonawowa z apsydą, tzw. aulabazylikalna (np. słynna Aula Palatina w Trewirze, ob. kościół);
4) wczesnochrześc. kościół (Syria, północna Afryka) lub miejsce w bazylice przeznaczone na dysputy rel.;
5) od XVI w. reprezentacyjna sala (zwykle w zakładach nauk.) przeznaczona na uroczyste spotkania i wykłady.
