audycja
jednostka programu radiowego, muz. lub słowna;
[łac. auditio ‘słuchanie’],
audycja
Encyklopedia PWN
audycje dzieli się gł. na słowne, muz. i słowno-muz.; w audycji stosuje się także różnorodne efekty akustyczne; audycje mogą być reżyserowane (np. słuchowisko) i niereżyserowane (np. pogadanka); typy audycji ze względu na rodzaj użytego materiału dźwiękowego: audycje na żywo i audycje z zapisu (różne sposoby rejestracji dźwięku: płyta gramofonowa, taśma magnet.); gł. typy audycji ze względu na problematykę: informacyjne, publicyst., oświat., lit., muz., rozrywkowe, teatr radiowy; są stosowane też inne podziały, np. kryterium stanowią słuchacze, dla których audycje są przeznaczone (dla dzieci, dla wojska, dla rolników itp.).
