arkadkowy fryz, arkatura,
ornament architektoniczny ciągły w formie fryzu złożonego z szeregu małych arkadek;
arkadkowy fryz
Encyklopedia PWN
typowy dla architektury przedromańskiej i romańskiej; umieszczany głównie pod okapem na zewnętrznych ścianach budowli, rzadziej w podziałach elewacji frontowych i w szczytach, wyjątkowo we wnętrzach; arkadki bywały półkoliste, ustawiane obok siebie lub przeplecione (wyłącznie w architekturze ceglanej), a od końca XII i w XIII w. także trójlistne i ostrołukowe, wsparte niekiedy na konsolkach; motyw fryzu arkadowego stosowano również w wyrobach rzemiosła artystycznego.