archont
 
Encyklopedia PWN
archont
[gr. árchōn ‘władający’],
tytuł w nomenklaturze urzędowej cesarstwa bizant. przysługujący zarządcom okręgów wojsk. (tzw. archontii)
w praktyce obdarzano nim osoby o szczególnej pozycji w państwie (wysokich dostojników kośc. i świeckich, wielkich posiadaczy ziemskich); tytuł archonta nadawano m.in. książętom ruskim, monarchom kaukaskim i lokalnym dynastom wł. (np. z Amalfi, Gaety i Sardynii).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia