archiwolta
 
Encyklopedia PWN
archiwolta
[wł. archivolto],
czoło łuku, z reguły zdobione płaskorzeźbioną dekoracją wykonaną głównie w kamieniu, tynku lub stiuku;
archiwoltę stosowano w architekturze wszystkich okresów i kierunków, zwłaszcza w sztuce wczesnochrześcijańskiej, bizantyńskiej, przedromańskiej, renesansowej, manierystycznej i barokowej; w budownictwie islamu kształtowano ją z ułożonych na przemian dwubarwnych klińców, w sztuce manierystycznej często zaznaczano boniowaniem; nazwą archiwolta określa się również łuk konstrukcyjny w zamknięciu górą portali romańskich i gotyckich, powtarzający się kilkakrotnie w biegnących w głąb uskokach, najczęściej ozdobiony rzeźbą.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia