antytetyczny układ
 
Encyklopedia PWN
antytetyczny układ
[gr. antithetikós ‘przeciwstawny’],
dekoracyjny układ figuralny (głównie motywy zwierzęce ujęte z profilu) lub czysto ornamentalny;
składa się z elementów przeciwstawiających się sobie po obu stronach osi symetrii i układających w kompozycję złożoną z motywu środkowego i bocznych lub tylko z bocznych; występuje jako układ zamknięty lub stanowi ogniwo układu ciągłego; stosowany często w starożytności, odgrywał dużą rolę w sakralnej sztuce średniowiecznej oraz w ornamentyce renesansowej (groteska) i klasycystycznej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia