antagonizm
fizjol. przeciwstawność czynności narządów, np. grup mięśni (zginaczy i prostowników), układów (np. układu współczulnego i przywspółczulnego), ośrodków nerwowych (np. głodu i sytości) i działania hormonów, np. insuliny i glukagonu (insulina obniża, glukagon podwyższa stężenie glukozy we krwi);
[gr. antagṓnisma ‘opór’, ‘spór’],