alimenta
 
Encyklopedia PWN
alimenta
[łac. alimentum ‘żywność’],
system państwowego wspomagania biednych rodzin w cesarstwie rzymskim;
powstał w I w. n.e. z prywatnego euergetyzmu (dobroczynność) za panowania Trajana (lub, co mniej prawdopodobne, Nerwy); najwięcej wiadomo o jego funkcjonowaniu za Trajana, dzięki zachowanym inskrypcjom; funduszem alimentacyjnym (od Hadriana) zarządzał jeden z prefektów (łac. praefectus alimentorum) pochodzący ze stanu senatorskiego; pieniądze z funduszu były pożyczane właścicielom ziemskim na niewielki procent, z odsetek zaś fundowano stypendia sierotom (częściej otrzymywali je chłopcy, oni też dostawali więcej pieniędzy); system alimentów miał zwiększyć liczbę wolnej ludności, drobnych właścicieli własności rolnej w Italii, a przez to zwiększyć możliwość rekrutacji do armii; funkcjonował jeszcze w III w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia