albit
 
Encyklopedia PWN
albit
[łac.],
minerał z grupy skaleni, glinokrzemian sodu o wzorze Na[AlSi3O8];
stanowi skrajny człon szeregu plagioklazów; zwykle biały; występuje m.in. w pegmatytach i niektórych skałach metamorficznych; wykorzystywany jako surowiec ceramiczny; w Polsce dobrze wykształcone kryształy a. występują często na Dolnym Śląsku, m.in. w granitach Karkonoszy, Strzegomia i Strzelina, w gnejsach G. Sowich i w diabazach G. Kaczawskich.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia