aha

aha

[ahạ:; ang.],

szt. ogrod. ukryta granica ogrodu w postaci naturalnej przeszkody terenowej (uskok tarasowy na stoku, rzeczka), także w formie głębokiego rowu, fosy, kanału w przerwie pełnego ogrodzenia, nieprzesłaniająca widoku, lecz uniemożliwiająca jej przekroczenie;

stosowana głównie w ogrodach krajobrazowych XVIII i XIX w. oraz sporadyczynie w ogrodach barokowych.