afrykata
złożona z kilku kolejnych segmentów: zwarcia lub lekkiej plozji oraz frykcji (segmentu analogicznego do głoski trącej);
[łac. affrico ‘przycieram’],
spółgłoska zwarto-trąca, zwarto-szczelinowa;
afrykata
Encyklopedia PWN
język pol. ma 6 (wyjątkowo dużą liczbę) afrykat: (ts, V, t, dz, d), które w piśmie są oddawane przeważnie przez c, cz, ć (ci), dz, dż oraz dź (dzi), jak np. w: bić, dzwon, dżem, dźwig, dziura; w języku ang. występują 2 afrykaty (t∫,ʤ), natomiast w języku fr. nie ma żadnej.
