Związek Inwalidów Wojennych RP
 
Encyklopedia PWN
Związek Inwalidów Wojennych RP (ZIW),
stowarzyszenie założone 1919 w Warszawie; najstarsza organizacja kombatancka w Polsce, jedna z 5 najstarszych na świecie;
zrzesza inwalidów wojennych i wojskowych, którzy byli ranni, kontuzjowani lub zostali dotknięci schorzeniami, walcząc na wszystkich frontach I i II wojny światowej, w ruchu oporu w kraju i za granicą, w wojnie polsko-bolszewickiej 1920, oraz wdowy i sieroty po inwalidach; podczas okupacji niemieckiej nie działał, wielu jego członków uczestniczyło w konspiracji; 1944 wznowił działalność, był inicjatorem i organizatorem spółdzielczości inwalidzkiej; 1950 rozwiązany, reaktywowany 1956; współdziałał z organizacjami społecznymi i politycznymi w zakresie adaptacji społeczno-zawodowej inwalidów, poprawy ich zdrowia i warunków socjalno-bytowych; zajmuje się kultywowaniem tradycji walk niepodległościowych; siedziba ZG w Warszawie.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia