Związek Hallerczyków,
organizacja kombatancka, utworzona VIII 1922;
Związek Hallerczyków
Encyklopedia PWN
zrzeszał byłych podkomendnych gen. J. Hallera (gł. żołnierzy II Brygady Legionów Pol., Armii Pol. we Francji, II Korpusu Pol., Armii Ochotniczej z 1920); wchodził w skład Legionu Rzeczypospolitej Polskiej; działał na terenie całego kraju, gł. w województwach centralnych i zachodnich; liczył. ok. 6 tys. czł.; początkowo pozostawał pod wpływem SN, po 1926 antysanacyjny, od 1935 zbliżył się do Pol. Stronnictwa Chrześc. Demokracji; od 1937 blisko związany ze Stronnictwem Pracy (hallerczycy wstępowali w szeregi SP, ale Związek zachował samodzielność organizacyjną); gł. działacze: E. de Castellaz, Haller (prezes honorowy), F.A. Arciszewski, L. Borówko, J. Malinowski, I. Modelski, J. Sierociński, S. Zabłocki; działał do 1939.
