Zjednoczenie Emigracji Polskiej
 
Encyklopedia PWN
Zjednoczenie Emigracji Polskiej,
organizacja polit. pol. emigrantów we Francji, Belgii i Wielkiej Brytanii, zmierzająca do ich zjednoczenia;
miała charakter umiarkowanie demokr.; powstała 1837 w Poitiers i grupowała secesjonistów z TDP, zwolenników J. Lelewela oraz gen. J. Dwernickiego; jej statut zapowiadał dążenie do odrodzenia Polski w granicach przedrozbiorowych, zniesienie przywilejów i demokratyzację stosunków społ.; na czele stał Komitet, w skład którego wchodzili m.in. Lelewel i W. Zwierkowski; organy prasowe: „Orzeł Biały” i „Zjednoczenie”; po udzieleniu poparcia manifestowi krak. Rządu Nar. 1846 rozpadło się; większość członków wstąpiła do TDP, część związała się z Hotelem Lambert.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia