Zawadzki Józef
 
Encyklopedia PWN
Zawadzki Józef, ur. 14 VII 1886, Warszawa, zm. 22 II 1951, Zalesie k. Warszawy,
ojciec Tadeusza, fizykochemik i technolog;
od 1923 profesor Politechniki Warsz. (1936–39 rektor); od 1947 czł. PAU; 1933 i 1948 prezes Pol. Tow. Chem.; w czasie okupacji niem. organizował i brał udział w tajnym nauczaniu. Z. prowadził prace dotyczące procesu dysocjacji termicznej fazy stałej, reakcji chem. między gazami a fazą stałą, w wyniku których powstaje nowa faza stała; zbadał (1922–50) mechanizm reakcji utleniania amoniaku na kontaktach; oprac. metodę otrzymywania czystego tlenku glinu z pol. glin i kaolinów oraz metodę wykorzystania pol. złóż anhydrytu i gipsu do produkcji kwasu siarkowego i cementu; prowadził badania pol. węgla; Technologia chemiczna nieorganiczna (t. 1–2 1948–49).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia