Zakliczyn
 
Encyklopedia PWN
Zakliczyn,
m. w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, na skraju Pogórza Rożnowskiego, między Dunajcem a jego dopływem Pleśnianką, w sąsiedztwie Rożnowsko-Ciężkowickiego Parku Krajobrazowego.
Ludność miasta: ogółem — 1,6 tys. mieszkańców (2019)
Gęstość zaludnienia: 407,8 os/km2 (2019)
Powierzchnia: 4 km2
Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 20°49′E, szerokość geograficzna: 49°51′N
Prawa miejskie: nadanie praw — 1557
Oficjalne strony WWW: www.zakliczyn.pl/
Pierwotnie osada targowa Opatkowice; własność benedyktynów z Tyńca, następnie Spytka Jordana, który 1557 lokował tu miasto i nazwał Zakliczyn; w XVI w. ważny ośrodek arian i drukarnia; 1662 ufundowano w Zakliczynie klasztor Reformatów; 1772–1918 w zaborze austr., osada roln.-rzemieślnicza; w okresie międzywojennym handel bydłem; 1880 utrata praw miejskich; podczas okupacji niem. 1942 getto (ok. 1,5 tys. osób, większość wywieziona do ośr. zagłady w Bełżcu); od 2006 ponownie miasto. — 1,5 tys. mieszk. (2006); ośrodek usługowy dla rolnictwa i krajoznawczy; węzeł drogowy; Muzeum Grodzkie „Pod Wagą”; odbywają się m.in.: Dni Gminy Zakliczyn, Święto Fasoli; barok. kościół (1641–50) i klasztor Reformatów (XVII w., rozbudowa 2. poł. XIX w.), późnobarok. kościół parafialny (1739–68) z kaplicą Lanckorońskich (XVI–XVII w.; wewnątrz jednolite rokokowe wyposażenie), ratusz (pocz. XIX w.), drewniane domy podcieniowe (XVIII i XIX w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia