Żagary
 
Encyklopedia PWN
Żagary,
grupa młodych pisarzy, gł. poetów, działająca 1931–34 w Wilnie;
założyciele grupy: T. Bujnicki, Cz. Miłosz i J. Zagórski, przystąpili do niej także m.in.: J. Putrament, M. Kotlicki, A. Rymkiewicz, A. Mikułko, ponadto współdziałali: H. Dembiński, S. Jędrychowski, A. Gołubiew, T. Byrski i in.; pismem grupy Żagary był 1931–32 i 1933–34 miesięcznik lit. „Żagary” (1931–32 jako dodatek do wil. „Słowa”), 1932–33 miesięcznik lit. „Piony” (jako dodatek do „Kuriera Wileńskiego”); świadomość kryzysu społ. i zewn. zagrożenia państwa wyraziła się w poezji Żagarów w akcentach wizyjnego katastrofizmu oraz radykalizmu społ.; niektórzy żagaryści uczestniczyli w lewicowym ruchu młodzieży wil. („Poprostu”).
Bibliografia
S. BEREŚ Ostatnia wileńska plejada. Szkice o poezji Żagarów, Warszawa 1990.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia