Yijing

Yijing, I-cing, Księga przemian,

klas. dzieło literatury chiń., traktat filoz.-wróżbiarski, włączony do Pięcioksięgu konfucjańskiego (Wujing);

w chiń. literaturze na ogół zw. Zhou yi [‘przemiany z okresu Zhou’]; jest to dzieło wielowarstwowe, pierwotnie poradnik wróżebny; najstarszą warstwę pochodzącą z IX w. p.n.e. tworzy zbiór 64 heksagramów — kombinacji kresek ciągłych i przerywanych — wraz z ich nazwami i komentarzami; układ heksagramów tworzy model dynamiki wszechświata — swoiste protonauk. narzędzie poznania; wróżenie z heksagramów polega na określeniu aktualnego układu sił w świecie i pozycji wróżącego, z czego ma wynikać sugestia, jaką strategię działania należy obrać w danych okolicznościach; do pierwotnego Y. dodawano, gł. w IV w. i później, nowe komentarze o charakterze filoz., które wróżenie wiązały z zagadnieniami etycznymi.