Wyższa Szkoła Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej

Wyższa Szkoła Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej,

powstała 1922 w Warszawie

pod nazwą Państw. Inst. Pedagogiki Specjalnej z połączenia Państw. Inst. Fonetycznego (zał. 1920 przez T. Benniego) i Seminarium Pedagogiki Specjalnej (zał. 1921 przez M. Grzegorzewską); był to zakład kształcenia i dokształcania nauczycieli i wychowawców dzieci niepełnosprawnych, a zarazem placówka nauk.-badawcza i usługowa w zakresie bezpośredniej pomocy dzieciom upośledzonym; autorką koncepcji programowo-organizacyjnej i wieloletnią dyrektorką (1922–67) Inst. była M. Grzegorzewska; 1970/71 placówka otrzymała status wyższej szkoły nauczycielskiej, z 2 wydziałami: rewalidacji i resocjalizacji; od 1973 uczelnia akademicka, 1976 zmiana nazwy na Wyższa Szkoła Pedagogiki Specjalnej; kształci nauczycieli i wychowawców szkół oraz placówek opiekuńczo-wychowawczych o charakterze specjalnym (studia 5-letnie, stacjonarne i zaoczne), prowadzi także studia podyplomowe, a od 1992 — również 3-letnie studia zaw. dla pracowników socjalnych; od VI 2000 pod nazwą Akad. Pedagogiki Specjalnej.