Wyoming
stan w zachodniej części USA, na obszarze Wielkich Równin i G. Skalistych;
[uaıọumıŋ] 
,
, Wyoming
Encyklopedia PWN
548 tys. mieszk. (2009); powierzchnia 253,3 tys. km2; najsłabiej, po Alasce, zaludniony region kraju — ok. 2 mieszk. na km2; 1980–90 spadek liczby ludności o 3,4%; gł. m., Cheyenne (stol.), Casper i Laramie, skupiają 1/4 ludności stanu; powierzchnia górzysta (średnia wysokość ponad 2000 m), m.in. góry Wind River (Gannett, 4207 m), Laramie, Bighorn; klimat górski na pograniczu klimatów stref podzwrotnikowych i umiarkowanych; średnia temp. w styczniu od ok. –15°C na wys. ok. 3000 m do –4°C w dolinach, w lipcu odpowiednio 10–22°C; roczna suma opadów 400 mm, w wyższych piętrach gór ponad 800 mm; większość rzek (gł. Platte Północny, Bighorn) należy do dorzecza Missisipi; na wschodyie suche prerie, w górach lasy iglaste (gł. daglezjowe i jodłowo-świerkowe), w kotlinach śródgórskich półpustynie piołunowe i słone; gospodarka stanu jest oparta na ekstensywnej hodowli bydła oraz uprawie (na terenach sztucznie nawadnianych) pszenicy, jęczmienia, owsa, buraków cukrowych, ziemniaków, roślin pastewnych; eksploatacja ropy naftowej, gazu ziemnego, rud uranu; przemysł gł. drzewny, spoż., petrochemiczny, szklarski; gospodarka leśna; sieć kol. słabo rozwinięta; transkontynent. szlaki drogowe; gł. port lotn. — Casper; rozwinięta turystyka; w północno-zachodniej części stanu parki nar. — Yellowstone (wpisany na Listę Świat. Dziedzictwa Kult. i Przyr. UNESCO), Grand Teton, Flaming Gorge i Bighorn, należą do najbardziej atrakcyjnych regionów turyst. w USA.
Historia. Obszar zamieszkany pierwotnie przez Indian, od 1743 penetrowany przez Francuzów, wchodził w skład fr. kolonii Luizjana, 1803 zakupionej przez USA; do lat 60. XIX w. w obrębie różnych terytoriów, nie był kolonizowany przez Amerykanów; budowa kolei w końcu lat 60. przyczyniła się do rozwoju osadnictwa; od 1868 terytorium Wyoming; Indian przeniesiono do rezerwatu; 1869 pierwsze w USA prawa wyborcze dla kobiet; 1890 Wyoming przyjęty do Unii jako stan.
