Wynnyczenko Wołodymyr
 
Encyklopedia PWN
Wynnyczenko Wołodymyr, ur. 7 VIII 1880, gubernia chersońska, zm. 1951, Paryż,
ukr. polityk i pisarz;
XI 1918–II 1919 przewodniczący Centralnej Rady Ukrainy i Dyrektoriatu Ukr.; 1919–20 na emigracji; po powrocie 1920 mianowany wiceprzewodniczący Rady Komisarzy Lud. Ukr. SRR, ponownie wyemigrował. Autor opowiadań (1902–07), powieści modernist. (Choczu, Zapysky Kyrpatoho Mefistofela, obie 1917, Czenist z soboju 1919), utopijnych (Soniaszna maszyna 1928), powieści obrachunkowej Słowo za toboju, Staline (Nowy Jork 1971) oraz dramatów (Zakon, Praga 1923); tworzył w języku ukr. i rosyjskim.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia