Wtewael Joachim, ur. 1566, Utrecht, zm. 1638, tamże,
malarz holenderski;
Wtewael Joachim
Encyklopedia PWN
reprezentant późnego manieryzmu; 1588–92 odbył podróż do Włoch i Francji, po powrocie do końca życia mieszkał w Utrechcie; 1611 był jednym z członków założycieli malarskiego cechu św. Łukasza w Utrechcie; malował przeważnie sceny mitol. o skomplikowanych, pełnych wyrafinowanej elegancji układach kompozycyjnych (Parnas, Sąd Parysa); był kontynuatorem tzw. manieryzmu haarlemskiego, stylu wypracowanego w Haarlemie w ostatniej ćwierci XVI w., pod wpływem sztuki B. Sprangera; pomimo późniejszych oddziaływań Caravaggia, ważnych w malarstwie utrechckim tego okresu, W. nigdy nie porzucił inspiracji sprangerowskiej, która w bardzo indywidualnej interpretacji była obecna w jego twórczości do końca; ostatnie datowane dzieła malarskie W. pochodzą z 1628; projektował też witraże do kościoła Św. Jana w Goudzie i — wg przekazów z epoki — działał również jako rzeźbiarz, równocześnie będąc dobrze prosperującym kupcem.
