Wolsztyn

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Wolsztyn,

m. powiatowe w woj. wielkopol., na pograniczu Bruzdy Zbąszyńskiej, Kotliny Kargowskiej i Pojezierza Poznańskiego, nad jez.: Wolsztyńskim i Berzyńskim, które łączy rz. Dojca.

Ludność miasta: ogółem — 13,1 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 2 621,4 os/km² (2019)

Powierzchnia: 5 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 16°08′E, szerokość geograficzna: 52°07′N

Prawa miejskie: nadanie praw — 1458

Oficjalne strony WWW: www.wolsztyn.pl

Prawa miejskie 1458 (do XVI w. pod nazwą m.in. Olstin, Fulstyn, Wolstyn); do XIX w. miasto prywatne; w XVI–XVIII w. ośr. rzemiosła sukienniczego i handlu wełną, komora celna; w okresie wojny trzydziestoletniej (1618–48) znaczny napływ Niemców, od XVIII w. liczne skupisko Żydów; 1793–1918 w zaborze pruskim (1807–15 w Księstwie Warsz.); 1865–80 miejsce działalności i pracy R. Kocha; w 2. poł. XIX w. rozwój drobnego przemysłu (m.in. cegielnie), od końca XIX w. połączenie kol., od pocz. XX w. handel (m.in. zbożem); udział mieszk. w powstaniu wielkopol. 1918–19 (5 I 1919 oswobodzili Wolsztyn); w okresie międzywojennym miasto handl.-usługowe, XIX w.–1975 i od 1999 siedziba powiatu. W czasie II wojny światowej wcielony do Rzeszy; 1940–43 obóz jeniecki (1939 obóz przejściowy dla pol. jeńców i ludności cywilnej, 1941–42 dla jeńców fr. i bryt. — ok. 3,3 tys., 1942–43 dla jeńców pol. i sow. — ok. 3 tys.). Ośr. przem. i usługowy; przemysł drzewny (meble), metal., spoż., odzieżowy; przedsiębiorstwa Inter Groclin Auto SA; wytwórnie opakowań z tworzyw sztucznych i papieru, prefabrykatów betonowych; węzeł kol.; Muzeum Regionalne im. Marcina Rożka; park etnogr.; późnobarok. kościół (1767–79, polichromia z 1778), domy (1. poł. XIX w.).