Wojtkiewicz Witold
 
Encyklopedia PWN
Wojtkiewicz Witold, ur. 29 XII 1879, Warszawa, zm. 14 VI 1909, tamże,
malarz;
wybitny przedstawiciel pol. symbolizmu i wczesnego ekspresjonizmu; współzał. Grupy Pięciu i Grupy Zero; od 1908 czł. Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”; 1907 wystawa indywidualna w Paryżu, zorganizowana przez A. Gide’a; w dziełach swych łączył elementy tragizmu, liryki, groteski i patosu, nadając im sens filoz.; twórczość Wojtkiewicza obejmuje gł. 4 cykle tematyczne: Szkice tragikomiczne (1904), Cyrki (1905–07), Monomanie (1906), Ceremonie (1908); obraz Krucjata dziecięca (1905).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Wojtkiewicz Witold, Chrystus i dzieci, 1908 — Muzeum Narodowe, Warszawafot. T. Żółtowska-Huszcza/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia